पराईको खुशी संगै नाच्न पनि सकेन मन ।
बगी गए आशु सबै तिम्रो याद मा सम्झी रुदा
हर्ष लाई भन्दै आशु साच्न पनि सकेन मन ।
आसुँको पोखरीमा डुब्दै गलेर बाचेकोछु
आगोको राप झैँ जिउदै बलेर बाचेकोछु ।
जिबन हो यात्रा भन्छन त्यसैले हिडी रहेछु
पाएका ती चोटहरु सिउदै चलेर बाचेकोछु ।
खुशी केहो थाहा छैन दु;खै दुखमा जिएकोछु
हासो केहो सपना छातीमा टालेर बाचेकोछु ।
खालि थियो मनको पाना तिम्रो यादमा रङाउँदै छु
आफ्नै मुटु भित्र आँफै आगो बालेर बाँचेको छु ।
