रित्तो छु म छैन बाकी कुनै चाहना
सुन्य छ मन बिलाई सके जिउने बहना
बाध्यताले जसो भन्यो उसै गरी बाँचे
सपनी मा देखे उसलाई रुदा रुदौ हाँसे
फुल आज काहाँ फुल्यो उमङ्गको हुल
नफक्रिँदै ओइलिएछ चाहना को फुल
ओठको यो मुस्कानपनि झर्यो आँशु सरी
बिश्वासको चरी उड्यो मनको पाखा भरी ।।।
कबिता श्रेठ
मोरङ नेपाल ।
No comments:
Post a Comment